نمونه‌ای از عکسهای ویلیام یوجین اسمیت
ویلیام یوجین اسمیت W. Eugene Smith (1918-1978) عکاسِ خبرنگارِ معروف آمریکایی و از عکاسان پیشگام مطبوعات معاصر است. او از عکاسی انتظار افزایش سطح آگاهی و شعور جامعه را دارد. انتخاب سوژه‌های خاص و بعضاً غیرمنتظره از حوادث و رویدادهای بشری خیلی زود او را مورد توجه مخاطبین این هنر کرد.
حوزه‌ی فعالیت عمده‌ی او عکاسی مستند است. دلیل شهرت وی در حضور هدفمندش در جنگها و جوامع قربانی کشتارهای بی‌رحمانه بود که توانست موضوعاتی را شکار کند که لحظات فراموش‌نشدنی و تاریخی فقر، رذالت، ددمنشی در کنار عشق و امید جانفرسا را به ثبت برساند.
یوجین اسمیت سه بار برنده‌ی جایزه‌ی Guggenheim Fellowship شد و در ۱۹۵۹ برنده جایزه کنفرانس سالانه ASMP در بخش فتوژورنالیسم و نیز توسط مجله معروف و پرمخاطب عکاسی، جزء ۱۰ عکاس برگزیده جهان انتخاب شد.
از عکسهای معروف او می‌توان به “قابله و پرستار”، “تنها بازمانده”، “پزشک دهکده”، “توموکو در حمام” و “سرباز خط مقدم با قمقمه” اشاره کرد.
انتخاب عکسی عاری از خشونت و وحشگری بشری، از میان عکسهای یوجین اسمیت کاری است بس دشوار. به احترام زحمات و رنجهای این هنرمند و ادای دِین به وی به خاطر ثبت هنرمندانه‌ی دردهای انسانی، عکس “قدم به باغ بهشت” (The walk to paradise garden)را که با سایر آثار وی متفاوت است، برای تحلیل در این مقاله انتخاب کرده‌ام. تقاضا دارم، خوانندگان محترم نیز با نگارش چند جمله، همگان را نیز در احساس خود به هنگام دیدن این عکس شریک کنند.
